In de rubriek ’5 vragen aan’ gaan we een kort gesprek aan met talent uit ons eigen land. Wij raken continue geïnspireerd door mensen die gepassioneerd met hun werk bezig zijn, we zijn nieuwsgierig naar wat hen drijft en hoe ze op hun ideeën komen. Met ‘5 vragen aan’ proberen we daarvan een klein beetje te ontmaskeren.

Teun.Gallery
Zoals je weet houden we bij Roomed van bijzondere en originele kunst aan de muur. Vandaag zijn we in gesprek met het positieve, creatieve en tikkeltje ongeduldige multitalent Teun Buma van het gelijknamige Teun.Gallery. Ongeduldig in de positieve zin van het woord, want Teun hangt het liefst drie doeken tegelijk op zodat hij hoe dan ook al zijn ideeën meteen kwijt kan. Hij werkt dan ook niet in bepaalde kaders van stijlen of stromingen, maar laat zijn ideeën vooral de vrije loop. Toch vroegen we hem naar zijn stijl…en nog veel meer.

1. Als je jouw stijl toch een naam zou moeten geven, wat zou het dan zijn?
“Hoewel ik nooit echt in kaders van stijl of stroming heb gedacht, zal ik toch een gooi doen…Retro-art? Dit omdat ik wellicht graag terugval op nostalgische beelden, muziek en iconen. Maar stiekem hoop ik me eigenlijk nooit aan één stijl te hoeven committeren. 

Vanuit mijn vorige bedrijf maakte ik veel ‘Commerciële Mixed Media’ werken (verf en print zeg maar) in opdracht van grote klanten. Eigenlijk begon ik een commercieel designbureau om daarnaast totale vrijheid in mijn ‘eigen’ werk te behouden. Ik ben daarna via meer klassiekere olieverftechnieken gaan werken en nu weer echt heel erg explosief en intuïtief met meer collageachtige achtergronden bezig.” 

2. Waardoor laat je je inspireren? Hoe kom je op je ideeën?

“Zo ontzettend veel. Ik ben echt een hamster; als ik een lunchtent inloop moet je niet gek opkijken als er een paar tijdschriften wat zijn uitgedund. Ik verzamel beelden. Een concreet iemand? Ik ben zo slecht in namen, zie vaak fantastische werken voorbij komen.., maar tja ik blijf Picasso toch wel op een ongekende hoogte zien, verder vind ik ook Rauschenberg’s popart en Gerhard Richter’s abstracten nooit vervelen. Maar muziek is net zoveel een enorme inspirator. Meestal schilder ik een hele serie op de repeat van één of twee CD’s; nu is dat op ‘This is it’ van The Strokes, een maand geleden op Bowie en dan weer Curtis Mayfield.” 

3. Hoe ga je te werk? Welke materialen gebruik je?

“Als een kind in een snoepwinkel loop ik door de betere verfwinkels. Ik houd van mooie, bijzondere materialen en om daarmee te experimenteren. Onlangs ben ik een maand in India geweest en heb daar 100 jaar oude handgeschreven boekhoudschriften in Sanskriet gevonden op inmiddels zeer breekbaar papier. Ja, dat is een geschenk en bewerk ik zo weer in mijn doeken. Qua proces zet ik graag twee of drie doeken tegelijk op, zodat mijn ongeduld niet de kans krijgt. Vroeger had ik een kleiner atelier en was ik vaak zo ongeduldig dat ik een werk tot mijn spijt niet ‘los’ kon laten. Ik werk overigens nooit op een ezel, het begint liggend en daarna voor het detail spijker ik het canvas vaak op de muur. De uitsnede en het spannen volgen later. Materialen zijn verder veel papier, ook zeefdruk, krijt, olie, acryl, markers…”

4. Wat kenmerkt jouw kunst?

Mijn kunst is, hoe cliché misschien ook, voor mij het mooist als een klant er zelf zijn betekenis aan geeft. Wat mijn verhaal is in een werk, is niet per definitie hetgeen ik de kijker wil vertellen. Wat dat betreft is het best egoïstisch, maar ik geloof in de kracht van een werk als het persoonlijk iemand raakt en zie niet in waarom dat perse mijn verhaal moet zijn. Dat past ook precies bij het werk wat ik nu maak, daar gebeurt zoveel onbewust en door toeval dat de betekenis zelfs voor mij pas achteraf duidelijk wordt. Dat laatste, toeval, is wel echt een rode draad. Waarom ik welke kleur of knipsel waar gebruik en wanneer, de keuzes die je maakt in het proces, ze komen bij mij vaak totaal uit het onbewuste. Als ik dan na een paar uur uit een soort trance kom, kijk ik naar het resultaat en verbaas ik me over keuzes en over hoe goed of soms ook hoe slecht ze uitpakken. Soms lijkt het wel alsof ik zelf niet achter het stuur zat, haha.”

5. Op wat voor manier zou je jezelf of je werk nog verder willen ontwikkelen?

Ik ben net ruim een half jaar met een heel groot werk voor een particuliere klant bezig geweest. Heel veel lagen, heel veel kijken en verandering. Ik kan een soort metamorfose film maken van alle keerpunten. Het proces was enorm uitdagend, zeker omdat de klant zelf creatief is. Dit was dus al een hele leerzame, mooie klus, maar er broedt wel iets. Meer conceptueel werk. Het spel met de driehoek muziek – tekst – beeld fascineert me. Ook een concept in samenwerking met Akzo als ‘Favela Painting’, lijkt me geweldig om te doen. Ik vind dit een fantastisch initiatief namelijk. Mijn deur staat eigenlijk open voor alles en nog wat. Daarnaast ben ik nu nog met een soort studie bezig. Allemaal nog abracadabra in een klein boekje, maar ik ken mezelf, dat moet eruit!”